De jeugdhulpverlener kan zijn vakmanschap vergroten met de ervaringen, kennis en ideeën van de kinderen, jongeren en ouders die om hulp vragen. Je kunt als zorgprofessional niet weten of wat je doet echt effectief is als je het perspectief van de zorgvrager niet kent.
Dat is de belangrijkste boodschap van ons artikel op Sociale Vraagstukken.
Vakmanschap van hulpverleners kan niet zonder reflectie en leren. Maar reflecteren op het eigen professionele handelen wordt vooral gedaan met andere professionals – door sparren tijdens werkbegeleiding of intervisie. Wij vinden dat het perspectief van zorgvragers eveneens een onmisbare bron is voor goed vakmanschap.
